بازم رو نظرم وایسادم
خیلی موضوع کوچک و ساده ایه
توی فیلم هیچ چیزی فراتر از عرف و شرع نبوده و هیچ اتفاق عجیبی نیفتاده که مسئله رو اینقدر بعضی از دوستان بزرگش کردن
حقیقتا خسته شدم و دوست ندارم واقعا دوست ندارم از این به بعد با ندونم کاری و یسری رفتارهای قدیمی‌برچسب مذهبی افراطی روم بخوره
دوست دارم مردم بدونن که ما مذهبی‌ها هم تو زندگیمون علاقه هست عشق هست محبت هست.
تا کمتر حرف بشنویم و چرت و پرت بشنویم از سمت یه عده.
ایتقدر این چیزارو تو گوشمون کردن از بچگی که الان فکر می‌کنیم ابراز علاقه این مدلی گناهه.
جوری شده که خیلی از همین مذهبی‌ها اصلا ابراز علاقه این شکلی رو گناه میدونن.
اما من نه
سخت نمیگیرم
چون چیز سختی نمیبینم
صرفا عشق و محبتی که دیدنش هرکسی رو به ذوق میاره!
بیشتر از اینکه بدبختی‌ها و درد‌ها و دوری کشیدن‌های یک همسر شهید رو منتطر دیدنش توی کتاب‌ها و فیلم‌ها باشم و پای اون کتاب و فیلم اینقدر زجه بزنم که از حال برم ، این موارد رو منتظر دیدنشم که ذوق کنم و افتخار کنم که زندگی شهیدامون همینقدر قشنگ بوده.
به اندازه کافی توی زندگی شخصی این سختی‌ها و دوری و دردهارو دارم تحمل میکنم.
پس با دیدن این چیزا سعی میکنم به چیزای خوب هم فکر کنم و یکم حالم بهتر بشه.
تو دوره زمونه‌‌‌ای که نصف آدما حتی ما مذهبی‌هارو آدم هم حساب نمیکنن بخاطر یسری از خودخواهی‌هامون...
درآخر نظر همتون مورد احترامه.